Een oudere buddy als luisterend oor
Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van woensdag 19 oktober op pagina 9
Echtscheiding
Platform koppelt kinderen van gescheiden ouders aan elkaar. „Ik voelde me schuldig.”
Door onze redacteur Mirjam Remie
Amsterdam.
Hoe verschillend hun situaties ook zijn, hierover zijn Yannick Kooijmans (24) en Thijs (13) het eens: tussen twee vuren zitten, dat is het ergst. „Mijn ouders praatten amper met elkaar”, zegt Yannick. „Ik was hun doorgeefluik. Als ik bij mijn vader ging eten, kreeg ik van mijn moeder een verwijt.”
Thijs: „Ik voelde me schuldig. Ik dacht: als ik er niet was geweest, was het niet zo erg geweest. Een waardeloze gedachte, maar je ontkomt er niet aan als kind van gescheiden ouders. Want ze maken ruzie om jou.”
Yannick en Thijs zijn het eerste ‘buddykoppel’ in een nieuw project van Villa Pinedo, een online platform voor kinderen met gescheiden ouders. Kinderen met problemen door de echtscheiding – en die graag tips willen krijgen of een luisterend oor nodig hebben – worden gekoppeld aan ervaringsdeskundigen (buddy’s). Zij volgen een sociaal-maatschappelijke studie, hebben zelf óók een scheiding meegemaakt en kunnen daardoor goed steun of advies geven. Het koppelen gebeurt zo veel mogelijk op ervaring: een kind dat zenuwachtig is voor een gesprek met de kinderrechter bijvoorbeeld aan een buddy die zo’n gesprek al heeft gehad. Via een app kunnen ze met elkaar communiceren.
En dat is fijn, zegt Thijs, want kinderen van gescheiden ouders staan vaak alleen. De ouders van zijn vriendjes zijn bijna allemaal nog bij elkaar, wat het moeilijk maakt over de scheiding te praten. Aan Yannick kan hij voorleggen waar hij mee zit. Bijvoorbeeld dat hij zich schuldig voelt omdat hij laatst een maand lang zijn vader niet heeft gebeld – zijn hoofd zat vol met een meisje.
Achter de rug
Zowel Thijs als Yannick gebruikt het woord ‘tot’ als ze over de scheiding van hun ouders praten. Daarmee bedoelen ze: de nare periode met veel ruzies. De ouders van Thijs scheidden al toen hij drie jaar was, maar de ruzies gingen door tot zijn tiende. Hij herinnert zich flarden. Dat hij in de keuken stond en zijn ouders knallende ruzie hadden. Dat ze elkaar uitscholden, of hij er nou wel of niet bij was. Een „ontzettend slechte” periode waarin zijn ouders „heel veel ruzie” hadden en hij op de hoek afgezet werd als hij naar zijn vader ging, zodat ze elkaar niet tegen hoefden te komen. „Of dat pappa me pas ergens kwam ophalen als mamma weg was.”
„Stond jij aan een kant?”, vraagt Thijs aan Yannick, wiens ouders zes jaar geleden onverwachts scheidden en waar een „hele heftige periode” op volgde. „Ik heb mijn vader een jaar niet gezien omdat ik hem als aanstichter zag vanwege zijn nieuwe vriendin”, zegt Yannick. „Maar daar ben ik later van teruggekomen. Misschien omdat ik al wat ouder was, dus er beter over na kon denken.”
Voor Thijs was dat anders. „Ik heb tijdens de ruzies altijd aan pappa’s kant gestaan. Hij was de alleenstaande, zwakkere ouder. Ik had medelijden met hem.” Hij was vaak boos op zijn moeder, vertelt hij, sloopte alle pompoenen die in de tuin lagen. En altijd alert. „Ik kan er niet tegen als ik iets niet kan horen, hoewel ik sommige dingen beter niet had kunnen weten.” Als zijn moeder in de tuin ging bellen, luisterde hij af op het balkon. En wanneer het hem te veel werd, kroop hij in het poppenhuis dat zijn opa had gemaakt. „Helemaal afgesloten, ik kon dan geen kant op. Dat vond ik fijn.”
Van alle studenten die zich als buddy hebben aangemeld, zijn er inmiddels ruim honderd geselecteerd en getraind door Villa Pinedo, vertelt directeur Marsha Pinedo, kindertherapeut en zelf kind van gescheiden ouders. „Ze leren vanuit hun eigen ervaring advies geven. Als een soort grote broer of zus.” Daarnaast kunnen buddy’s op een besloten Facebookpagina met elkaar overleggen.
Contact via brieven
Een van de buddy’s die zich hebben aangemeld is Jennifer Jansink, eerstejaars student toegepaste psychologie in Nijmegen. Ze weet dat het nuttig kan zijn met een ervaringsdeskundige te praten: in haar puberteit stelde ze geregeld vragen op het forum van Villa Pinedo over de scheiding van haar ouders. Ook toen haar vader opeens contact met haar zocht. „Ik vond dat eigenlijk te heftig. Iemand op het forum adviseerde mij toen het contact met hem via brieven te laten verlopen. Dat vond ik een heel goed advies.”
Haar ouders scheidden toen ze drie jaar oud was en daarna volgden jaren van ruzies en rechtszaken. Op haar tiende raakte ze depressief. „Je ouders praten negatief over elkaar en jij zit daartussen. Je denkt: dit gaat over mij. Als ik er niet meer ben, houdt dit op.”
Ze had al vroeg het gevoel alleen te staan. Ze moest zich staande houden, tussen ruzies in. Ook Thijs denkt dat hij jong volwassen is geworden. Het is, zegt hij, zoals het spreekwoord dat een vriend van hem verzon: „Het leven is als een krentenbol. Je moet door de zure krentjes heen.”
Je ouders praten negatief en jij zit daartussen
Jennifer Jansink student
Sommige dingen had ik beter niet kunnen weten
Thijs (13) kind gescheiden ouders
Uit elkaar Kinderen
34.650 minderjarige kinderen waren in 2015 betrokken bij een echtscheiding
1 op de vijf echtscheidingen loopt naar schatting uit op een ‘vechtscheiding’
Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van woensdag 19 oktober op pagina 9
http://zoeken.nrc.nl/article-locations?locations=%7B%22channel%22%3A%22losse-artikelen%22%2C%22medium%22%3A%22web%22%7D&redirect=true&urn=urn%3AX-nl-nrc-article%3ANH%3Agn4%3A4882461
Recente reacties